Βιολογία - Βιβλίο Μαθητή
2.7 Συμπεριφορά - μάθηση -μνήμη - γλώσσα 3.2 Τύποι μυϊκού ιστού Επιστροφή στην αρχική σελίδα του μαθήματος
Εικόνα
 

ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΚΕΛΕΤΙΚΩΝ ΜΥΪΚΩΝ ΙΝΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΥΣ ΝΕΥΡΩΝΕΣ

Εικόνα

 

Οι βλάβες ενός κινητικού νευρώνα έχει βαρειές συνέπειες για τις μυϊκές ίνες που νευρώνει.

Α: Φυσιολογική νευρική και μυϊκή ίνα. Γύρω από το νευράξονα, τα κύτταρα Schwann σχηματίζουν το περικάρυο

Β: Δύο εβδομάδες μετά τη βλάβη (διατομή) του νευράξονα. Παρατηρείστε τις αλλαγές στη νευρομυϊκή σύναψη (μείωση των σημείων επαφής με τη μυϊκή ίνα) και το νευράξονα (πολλαπλασιασμός των κυττάρων Schwann).

Γ: Τρεις εβδομάδες μετά τη βλάβη, η μυϊκή ίνα έχει ατροφήσει σημαντικά.

Δ: Αν, με τη βοήθεια των κυττάρων Schwann κάποια απόληξη της τραυματισμένης νευρικής ίνας βρει το δρόμο τη προς το μυ, η μυϊκή ίνα αρχίζει να ξαναδέχεται νευρικά ερεθίσματα και αποκτά το φυσιολογικό της μέγεθος.

Ε: Αν η μυϊκή ίνα δεν επανανευρωθεί, ατροφεί και μετά από κάποιο διάστημα αντικαθίσταται από συνδετικό ιστό

 

3.1 ΓΕΝΙΚΑ

Η κίνηση στο ανθρώπινο σώμα εξασφαλίζεται από 700 περίπου μύες, οι οποίοι μπορούν να συστέλλονται. Η ιδιότητα αυτή οφείλεται στα εξειδικευμένα κύτταρα των μυών, τα μυϊκά κύτταρα. Τα μυϊκά κύτταρα είναι μακρόστενα κι έχουν την ικανότητα να μετατρέπουν τη χημική ενέργεια που παράγουν, σε μηχανική ενέργεια.

Κατά τη συστολή ενός μυός συστέλλονται όλα σχεδόν τα κύτταρα που τον αποτελούν (άλλα λιγότερο κι άλλα περισσότερο). Η συντονισμένη συστολή ορισμένων μυών με την ταυτόχρονη χαλάρωση κάποιων άλλων, δίνουν τη δυνατότητα στον οργανισμό να διαθέτει ένα μεγάλο ρεπερτόριο λειτουργιών και συμπεριφορών. Η στήριξη του σώματος έναντι της βαρύτητας και η κίνηση επάνω στη γη, η μάσηση και η πέψη, αλλά ακόμη και η επικοινωνία (π.χ. με την παραγωγή της φωνής από τους μύες της φώνησης,

Εικ. 3.2.1: Η συστολή του δικέφαλου κάμπτει τον πήχη προς το σώμα. Ο δικέφαλος βραχιόνιος μυς εκφύεται (με δύο κεφαλές) από την ωμοπλάτη και καταφύεται στην κερκίδα του πήχη (στο οστό που κινεί). Όταν συστέλλεται, έλκει τον πήχη προς την ωμοπλάτη. Οι μύες δεν μπορούν να 'σπρώξουν' ένα οστό. Έτσι, η αντίστροφη κίνηση γίνεται από τον τρικέφαλο, που καταφύεται στον πήχη από την αντίθετη πλευρά του δικέφαλου.

Εικ. 3.2.1:
Η συστολή του δικέφαλου κάμπτει τον πήχη προς το σώμα. Ο δικέφαλος βραχιόνιος μυς εκφύεται (με δύο
κεφαλές) από την ωμοπλάτη και καταφύεται στην κερκίδα του πήχη (στο οστό που κινεί). Όταν συστέλλεται, έλκει τον πήχη προς την ωμοπλάτη. Οι μύες δεν μπορούν να 'σπρώξουν' ένα οστό. Έτσι, η αντίστροφη κίνηση γίνεται από τον τρικέφαλο, που καταφύεται στον πήχη από την αντίθετη πλευρά του δικέφαλου.

την έκφραση συναισθημάτων από τους μιμητικούς μύες του προσώπου ή τη χρήση του χεριού για την γραφή) είναι λειτουργίες που επιτελούνται με τη συστολή τών μυών. Καθώς κάνουμε διάφορες καθημερινές κινήσεις δεν έχουμε στο μυαλό μας, ούτε το ποιοί μύες συστέλλονται, ούτε
το πόσο θα συσταλούν ή πότε. Αρκεί όμως κι ένας ελαφρύς τραυματισμός σε κάποιον μυ και τότε "βιώνουμε" στην κυριολεξία το πλήθος των κινήσεων στις οποίες συμμετέχει.

Εικόνα